Zaczynamy od tutoriala „jak narysować psa?”
Działaj wg tego schematu:
Gramatura – to jest liczb gramów na metr kwadratowy papieru. Jeżeli mówimy – Papier ma gramaturę 200 – to oznacza, że metr kwadratowy takiego papieru waży 200 gram. Im wyższa gramatura tym papier jest grubszy i sztywniejszy. Dla porównania – gramatura kartki z drukarki/xero to 80 g na m2. Tzw. Brystol – czyli podstawowy papier rysunkowy ma gramaturę 180.
Materiały do strony o tym „jak rysować psa” przygotowane zostały dzięki znanemu artyście – p. Wojciechowi Domińczakowi.
Wojciech Domińczak jest też założycielem Szkoły Rysunku Domin, Creativity i Kontrastownia
Zachęcamy do odwiedzin jego strony www : https://www.dominczak.waw.pl/
A poniżej trzy najnowsze Jego rysunki z cyklu „Wierzby mazowieckie”
W tym akapicie poznasz kilka fajnych gadżetów, które sprawiają że rysowanie jest jeszcze bardziej przyjemne.
Jeżeli popatrzysz na pierwszy obrazek zobaczysz dynamiczną i lekką kreskę. Żeby uzyskać taką jakość trzeba wielu lat ćwiczeń. A więc pierwsza rada, którą stosujemy w naszej szkole rysunku to :
Nie porównuj swojego poziomu 1 z czyimś poziomem 300
Bo to się musi skończyc źle!
Wiele osób na samym początku chce sprawdzić czy się nadaje. Tu odpowiedź jest prosta – nadajesz się! Co w cale nie oznacza że rysunek nr.1 pt „jak narysować psa” wyjdzie Ci dobrze.
Jeżeli masz juz jakąś wprawę to może wyjść ci całkiem nieźle. Jeżeli dopiero zaczynasz to potraktuj to jako ćwiczenie.
Tu warto jeszcze przyjrzeć się związkowi frazeologicznemu „jakąś wprawę”. Gdybym pozostawił to bez wyjaśnienia to byłoby to „pustosłowie”. Bo tak naprawdę co to znaczy?
Dlatego przyjmij taką podziałkę w liczbach godzin:
1-100 godzin spędzonych nad rysunkiem – w miarę wiesz jak działa ołówek i jak się nim posługiwać. Kreska jest jednak ciężka i gubisz proporcje.
100-200 godzin – umiesz coraz więcej ale nadal popełniasz fundamentalne błędy. Kreska jest już bardziej artystyczna. Coraz lepiej widzisz proporcje.
200-500 godzin – znajdujesz uznanie u babci i mamy 😉 Coraz częściej słyszy się głosy „W kogo on/ona ma taki talent”? Sprawnie robisz lekcje rysunku na podstawie tutoriali takich jak ten tutaj „jak narysować psa”
500-1000 godzin – już jest dobrze, Twoje rysunki są wieszane na tablicach w szkole czy też w szkołach rysunku
Powyżej 1000 godzin rozpoczynasz żmudny proces dochodzenia do mistrzostwa.
Jak widzisz miarą jakości nie jest talent który nie istnieje ale liczba godzin spędzonych nad rysunkiem! Co więcej te godziny muszą być z pełną koncentracją i zaangażowaniem a na koniec powinna być przeprowadzona redominizacja – co to jest redominizacja wyjaśnione będzie niżej.
ja zleciłem tutorial „jak narysować psa” wykładowczyni naszej szkoły rysunku. Wybrałem osobę sprawną i z dużym skillem. Do takich zadań zawsze wybieram osoby najsprawniejsze ponieważ będę musiał mniej zapłacić za godziny wykonania tego. Czysty rachunek ekonomiczny.
Tak więc ile czasu na ten rysunek poświęciła Dominika? Koło 5-6 godzin.
Kiedy daję go uczniom na naszych kursach rysunku to Oni próbują go zrobić w 2-3 godziny. Tak więc zadaj sobie pytanie:
Czy ja, osoba niedoświadczona, narysuję tutorial „jak narysować psa” tak samo dobrze w czasie krótszym niż autorka która jest doświadczoną rysowniczką ?
Czyli jeżeli Dominika poświęciła 6 godzin ty przewidź na to godzin 12!
Ale uwaga!
Nie w jednym kawałku!!!
Bo jak powiesz sobie teraz usiądę i będę rysować 12 godzin pod rząd to na 99% nie usiądziesz do tego.
Pro-Tip:
Dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie Ready-Deski, Złotej Godziny i Stopianów.
Redominizacja – system pracy nad rysunkiem w którym wykorzystuje się, działanie „ćwiczeń celowych”. Redominizacja jest bardzo skuteczną metodą przyspieszającą naukę rysunku. Jeżeli stosuje się ją konsekwentnie można przyspieszyć dojście do poziomu mistrzowskiego nawet o kilka lat. Redominizacja przydatna jest w każdym wieku i na każdym poziomie edukacji artystycznej.
Kiedy już wygospodarujesz czas i usiądziesz do rysowania psa to bardzo dużo czasu poświęć na odwzorowanie proporcji.
Wszystko sprawdzaj, wszystko domierzaj końcówka ołówka. Jeżeli zwalisz proporcje i np. oczy nie będą w jednej linnii to cieniem tego nie nadrobisz.
Jeżeli widzisz że twój piesek jest inny niż ten na samouczku to wycieraj i poprawiaj aż będzie dobrze.
Dopiero wtedy możesz przejść do kolejnej fazy.
Różnicuj nasycenie linii!
Kiedy budujesz proporcje rysuj taką „mgiełka ołówkową”. Kiedy już narysujesz dobre proporcje to wtedy możesz wzmacniać linie konturowe.
Miej tutorial „Jak narysować psa” wydrukowany i leżący na biurku obok Ciebie!
Dzięki temu będziesz mógł przerzucać wzrok z tutoriala na twój rysunek.
Rysunek wykonuj w tej samej skali co wydruk. Dzięki temu szybko przerzucając wzrok z jednego na drugi dostrzeżesz błędy i niekonsekwencje w proporcjach.
Można też porównać i poprawić proporcje metodą szybowania.
Mega Pro Tip jak narysowac psa:
Tu na tej stronie z poradnikiem jak narysować psa masz tylko przykłady ołówkiem. Na poniższej stronie znajdziesz inne samouczki wśród których będą też takie rysowane kredką. Warto wejść i na tę stronę:
Jak narysować psa – dodatkowe poradniki od podstaw w ołówku i w kredce!
I tak przeszliśmy do drugiego tutoriala „Jak narysować psa”
Przeszliśmy fizycznie ale jeszcze jeden akapit o poprzednim rysunku.
Dalszym etap pracy nad rysunkiem psa będzie nasycanie plam. Można to tez nazwać natężaniem waloru.
Nie leć od razu na czarno po całości. Nasycaj stopniowo.
Na początku nałóż lekkie szarości tak żeby zaznaczyć co pozostanie białe a co przyciemnione. Do tego warto mieć wydrukowaną referencję – zdjęcie lub tutorial w skali szarości. Szczególnie będzie to ważne kiedy będziesz już samodzielnie rysować kolejnego psa ze zdjęcia.
PRO-TIP:
Rysuj ze sprawdzonych źródeł. Wykorzystuj zdjęcia co do których masz pewność że możesz ich użyć. Najlepiej jak będą to zdjęcia własne lub z darmowych banków zdjęć. My korzystamy z tych:
Walor – najszybciej tłumacząc to natężenie czerni (w przypadku rysunku ołówkiem) lub natężenie koloru (w przypadku malarstwa kolorowego lub kredek) Kiedy mówimy że coś ma mocny walor mamy na myśli jak ciemna jest prac. Tutaj masz przykłady faz o różnym walorze. II faza jest mniej ciemna i ma mniejsze natężenie waloru. Ostatnia faza ma silny walor.
Jakość kreski w rysunku odręcznym
Kontynuując wątek z akapitu wyżej…
Kreska wysmakowana, lekka, artystyczna to kreska nad którą ćwiczy się latami czym ona się charakteryzuje
Opiszmy je dokładnie:
Wśród osób odwiedzających tę stronę jest też pewnie wielu takich którzy chcieliby dołączyć do jakiegoś kursu rysunku. Pewnie masz też podobne doświadczenia z gromadzeniem się materiałów na dysku a potem z miesiącami nie rysowania. Współczesne czasy już takie są. Kurs rysunku jest „zaklepaniem sobie czasu” oraz objęcie mentoringiem przez osobę dużo bardziej sprawną rysunkowo. Poniżej polecamy kilka kursów rysunku które mogą Ci się przydać.
W tym kadrze możemy zobaczyć całą bryłę psa. Artystka dodała też otoczenie żeby pokazać skalę. Pies jest prawie symetryczny ale zabiegi kompozycyjne z trawą odcinają poczucie symetryczności.
Tu autorka skupiła się na głowie i części szyi. Takie ujęcie jest bardzo dynamiczne. Dynamiczność uzyskuje się poprzez podzielenie arkusza papieru na płaszczyzny różne co do wielkości i kształtu.
Ten rysunek miał być co do zasady projektem tatuażu. W tatuażach bardzo często sięga się do symetrii. Np. gdyby ten tatuaż miał być na plecach czy mięśniu brzuchatym łydki. Ponieważ są to powierzchnie ciała symetryczne lub prawie symetryczne to miejsce trochę narzuca sposób kadrowania. Oczywiście z powodzeniem można stosować kadry niesymetryczne ale jak wiemy wiele osób decyduje się właśnie na takie osiowe rozwiązanie.
Patrząc na ten obrazek z tutoriala możesz nie dostrzec bardzo ważnej zasady kompozycyjnej – siatki fotograficznej.
Nie trudno przewidzieć, że rysunek tego psa pochodzi z fotografii. Procedura była taka
Teraz jeszcze raz opiszę wszystkie kroki żeby narysować podobny rysunek
Zbliżamy się do końca niniejszego poradnika rysunkowego. Ponieważ już sporo treści było podanych wcześniej dotyczącego samego procesu rysowania to teraz napiszę taki dekalog nauki rysunku dla początkujących krok po kroku:
Trzeci tutorial z cyklu jak rysować psa to projekt tatuażu.
W sztuce , tak jak w każdym biznesie cena za „dzieło” jest pochodną popytu i podaży. Gdybym teraz miał wskazać kto najlepiej zarabia na sztuce to podał bym bez zająknięcia – tatuatorzy!
Przeczytaj tę rozmowę z moim dawnym uczniem a obecnie znanym tatuażystą:
„- Cześć Łukasz, słyszałem że rzuciłeś architekturę na rzecz tatuowania.
– No siemka, tak. Wiesz rachitektura jest fajna co do zasady ale mnie jeszcze bardziej kręcił sam czysty rysunek a tego po pewnym czasie na stuiach już nie ma.
– No to fakt, z resztą ja też nie zostałem w architekturze 🙂
– A jak Ci to wygląda finansowo?
– Jak mam dobry i pracowity miesiąc to zgarniam nawet 35.000 zł …
– że co k…,
– no wiesz ale wtedy zasuwam od rana do wieczora i jeszcze trochę w soboty
– no dobra , ale to nadal kupa hajsu.
– Tu muszę jedną rzecz Ci wyjaśnić. Te 35K mam w miesiącu w którym jadę do Londynu na zaproszenie tamtejszego studia, Mam tam rozgrzebane kilkanaście projektów. Kilku typom robię plecy – tego nie da się zrobić za jednym posiedzeniem – koleś by nie wytrzymał. Tak samo jak robię rękaw to też na raty. Tamto studio umawia mi klientów a ja siedzę i działam.”
Łatwo sobie wyobrazić, że obecnie jest moda na tatuaże – jest mnóstwo chętnych i popyt przebija podaż. Z tego co wiem podobnie jest z Muralami – w Polsce jest tak bardzo dużo brzydkich ścian 😉
Patrząc na ten rysunek mamy pewność, że żaden wilk nie chodził z taką wypustką na głowie. Inną decyzją projektową jest pozbycie się tułowia – jego tam nie ma. Taki zabieg możemy nazwać interpretacją.
Proces twórczy przebiegał następująco:
Procedura jest podobna do tego co było wyżej opisane, czyli :
Wykonanie szkicu. Lekką kreską – na początku bez nakładania waloru. Mistrzostwo widać w operowaniu ołówkiem (4B) linia jest raz cieńsza raz grubsza. Czyli ręka naciskała raz mocniej raz lżej. Wraz z kolejnymi kreskami ścierał się czubek ołówka – doświadczony rysownik potrafi tak obracać narzędzie, że dostaje
To nadanie detali, grubości. Tak naprawdę pierwsza części tego tutoriala to taka faza przejściowa pomiędzy I a II faza.
Na klasyczną I fazę to trochę za dużo ale i sam temat nie daje możliwości zrobienia klasycznej I fazy.
III faza rysunku
To ta najprzyjemniejsza. Ta część artykułu „Jak narysować psa” jest najlepiej reprezentowana. Już od samego początku mamy pokazaną tu szklistość oczu. Mocne kreski nadają też głębię osadzenia w oczodołach.
Dominika nie nakłada od razu wszystkiego. Ona nasyca rysunek kolejnym warstwami ołówka. Gdzieniegdzie mocno przyciska tak żeby dostać czerń a gdzieniegdzie szybkimi energicznymi ruchami nadaje przejścia tonalne.
Popatrz też na subtelną grę cieni na nosie tego wilka. Wyraźnie widzimy granicę pomiędzy strefą cienia a strefą światła. Ponieważ pis nos nie jest biały mamy tu różne odcienie szarości.
Robienie tatuaży to zajęcie bardzo intratne. Dobry tatuażysta potrafi wyciągnąć nawet 20.000 zł miesięcznie na rękę. Podkreślam jednak DOBRY TATUAŻYSTA. A od dążenia do mistrzowskiego poziomu zależy czy będziesz dobry czy będziesz kiepski.
Niewątpliwie musisz wykonać dużo DUPOGODZIN!
Materiały rysunkowe w Internecie są fajne. Można ich nazbierać całą masę a kursy prześcigają się w dawaniu: „dobrego contentu”. Dlaczego:
Bo nikt ich nie robi …
a jeżeli robi to na tyle rzadko, że nie stanowią zagrożenia dla kursów rysunku stacjonarnego. Zróbmy sobie listę zjawisk które mogą Cię czekać:
– Zapisując się na kurs rysunku stacjonarny – rezerwujesz sobie czas. Czas którego na próżno szukać w dniu codziennym. Jeżeli masz w sobie upór i samodyscyplinę to super ale badania są bezlitosne:
– 97,3 % osób nie ma w sobie samodyscypliny i zgodnie z Filozofią WUS, można przyjąć, że nikt nie zrobi nic. Teraz narasta w Tobie złość – a właśnie, że u mnie będzie inaczej. I będzie ale …
– na chwilę. Powołując się na moje ponad ćwierćwieczne doświadczenie w nauce rysunku wiem że dłuższym terminie brak WUS powoduje, że uczestnik lekcji rysunku robi 6,7 razy więcej niż ktoś kto chce samodzielnie.
– Jest jeszcze jeden niebezpieczny aspekt – Złe zrozumienie materiału. To jest tragedia. Ktoś nawet z zapałem zaczyna rysować ale nie widzi błędu. I to go zablokuje na poziomie amatorskim do końca.
– Opieka prowadzącego to sprawa kluczowa. Kiedy skręcisz niebezpiecznie w kierunku błędu on Cię naprowadzi. Samodzielnie nikt Ci nie powie co robisz źle i jak to poprawić.
– Opieka prowadzącego to nie tylko pokazanie jak narysować kościół w Jerzmankach ale również wskazanie drogi rozwoju i celu.